Wciornastki mogą pojawić się w uprawie anturium i falenopsis. Karta identyfikacyjna przedstawia cechy wybranych wciornastków i możliwe objawy uszkodzeń z nimi związane wraz z materiałem zdjęciowym. Informacje na karcie nie są kompletne: informacje można uzyskać również w internecie oraz od dostawców chemicznych i biologicznych środków przeciw wciornastkom. Poniżej wymienione wciornastki mogą występować zarówno w uprawie anturium, jak i falenopsis.
Gatunki wciornastków
Chaetanaphothrips orchidii (wciornastek anturiowiec)
Cechy wciornastków
Te wciornastki są koloru od żółtego do jasnobrązowego, mają długość 0,8–1,3 mm i szerokość 0,15 mm. Ich oczy są stosunkowo duże i mają czerwonawo-fioletowy kolor. Skrzydła są jasnobrązowe albo ciemnobrązowe. Larwy często występują w skupiskach na liściu.
Przeobrażenie w poczwarkę: w ziemi lub w podłożu.
Dorosły osobnik: żyje od 1 do 3 miesięcy
Objawy zakażenia
Te wciornastki preferują młode części rośliny. Często chowają się w liściach, które są jeszcze zwinięte lub nadgryzają nowo rosnące części rośliny. Widoczne uszkodzenia mają już często 6–8 tygodni. Zaatakowane kwiaty są zdeformowane i nie nadają się do sprzedaży. Na roślinie są widoczne białe smugi, paski i blizny. W przypadku silnego zakażenia kwiaty i liście nie rosną dalej.
Dichromothrips corbetti
Cechy wciornastków
Te wciornastki są małe, czarne, nie mają skrzydeł i dlatego ich poruszanie się jest utrudnione. Dlatego spowodowane przez nie szkody występują zazwyczaj na ograniczonym obszarze.
Objawy zakażenia
Szkody są szczególnie widoczne na kwiatach storczyków.
Frankliniella occidentalis (wciornastek zachodni)
Cechy wciornastków
Te wciornastki mają różne kolory: latem są jaśniejsze niż zimą. Osobniki dorosłe mają dwie pary skrzydeł i mierzą 1,3–1,4 mm. Larwa jest żółta do pomarańczowej i nie ma skrzydeł.
Przeobrażenie w poczwarkę: w ziemi.
Dorosły osobnik: żyje od jednego do kilku tygodni.
Objawy zakażenia
Liść: szare/szkliste miejsca, w których liście są naruszone.
Kwiat: kwiaty są zdeformowane lub wyschnięte.
Te wciornastki są również znane z przenoszenia wirusów.
Echinothrips americanus (wciornastek amerykański)
Cechy wciornastków
Samice mają długość 1,6 mm, a samce 1,3 mm. Są koloru od ciemnego brązu do czarnego i są lekko opancerzone. Ich głowa i szyja mają segmentową budowę. Charakterystyczne jest to, że końce ich nóg są żółte, a ciemne skrzydła są jasne przy „ramionach”. Poczwarki (w kolorze żółtym i białym) można znaleźć na roślinie. U innych gatunków wciornastków poczwarki występują w podłożu.
Przeobrażenie w poczwarkę: na liściach
Dorosły osobnik: żyje 1–2 miesiące.
Objawy zakażenia
Zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe powodują ssące uszkodzenia: przejawiają się w postaci żółtych, białych lub srebrnych plam i zdeformowanych stożków wzrostu. Taka deformacja powoduje np. nieregularne krawędzie liści na anturium.
Te wciornastki powodują „górnicze” uszkodzenia liści. Wciornastek amerykański nie powoduje szkód na kwiatach.
Thrips setosus (wciornastek hortensjowiec)
Cechy wciornastków
Dorosłe wciornastki mają 1–1,5 mm. Larwy są przezroczyste lub biało-żółte.
Przeobrażenie w poczwarkę: na liściach.
Dorosły osobnik: żyje 1–2 miesiące.
W praktyce prawie niemożliwe jest odróżnienie Thrips Setosus od Echinothrips. Nie można zatem wykluczyć, że w niektórych przypadkach zarażenie wciornastkiem Thrips setosus może być mylone z zakażeniem przez Echinothrips. Decydujące może być wówczas badanie przeprowadzone przez specjalistów.
Objawy zakażenia
Te wciornastki powodują więcej uszkodzeń kwiatów niż Echinothrips.
Thrips tabaci (wciornastek tytoniowiec)
Cechy wciornastków
Kolor osobnika dorosłego zależy od jego diety. Zazwyczaj jest jasnobrązowy do jasnożółtego z szarymi/brązowymi skrzydłami. Czułki ma krótkie. Ma długość 0,8–1,2 mm i dwie pary skrzydeł z włoskami. Te wciornastki czują się jak w domu na żyłkach liści. Są bardzo aktywne i uciekają, gdy ich otoczenie jest zakłócane.
Przeobrażenie w poczwarkę: w ziemi lub w ciemnych, ukrytych miejscach
Dorosły osobnik: żyje 2–3 miesiące.
Jaja: w liściach i łodyżkach liści.
Objawy zakażenia
Te wciornastki powodują uszkodzenia przez nagryzanie liści i wysysanie komórek z liści. W rezultacie tkanka wokół tych komórek obumiera. Na liściach pojawiają się srebrno-szare plamy, a w przypadku poważnego zakażenia następuje zahamowanie lub całkowite zatrzymanie wzrostu.
Heliothrips haemorrhoidalis (wciornastek szklarniowiec)
Cechy wciornastków
Dorosłe wciornastki szklarniowe mają 1,2–1,8 mm, są koloru ciemnobrązowego do czarnego z pomarańczową kropką na odwłoku. Ponadto mają białe nogi, wąskie skrzydła i jasnożółte czułki.
Dorosły osobnik: żyje od kilku tygodni do miesiąca
Objawy zakażenia
Żółto-brązowa larwa wydziela czerwone krople, na których mogą rozwijać się grzyby. Uszkodzenia ssące powodują powstawanie srebrzystych, białych plam na liściach i kwiatach.
Inne wciornastki
Oprócz wyżej opisanych wciornastków w uprawie anturium i falenopsis występują również następujące gatunki wciornastków:
- Hercinothrips femoralis (wciornastek czerniec)
- Thrips nigropilosus (wciornastek popielnikowiec)
- Thrips fuscipennis (wciornastek różówek)
- Thrips dracaenae (wciornastek cieplarek)
- Frankliniella schultzei
- Frankliniella intonsa (wciornastek kwiatowiec)
